Na czym polegają badania magnetyczno-proszkowe MT?

Weryfikowanie stanu elementów wykonanych z metalu, a także kontrola jakości spoin spawalniczych czy diagnozowanie stanu konstrukcji, maszyn, urządzeń oraz instalacji przemysłowych są prowadzone dzięki możliwościom oferowanym przez badania nieniszczące. Ich rodzaj dopasowuje się zarówno do specyfiki danego materiału oraz zrobionego z niego elementu, jak i rodzaju poszukiwanej nieciągłości. Wśród technik, które oferują szczególnie duże możliwości, wielką popularnością cieszy się przeprowadzanie badań magnetyczno-proszkowych MT (Magnetic Particle Testing). Przekonajmy się, na czym polega ta procedura i sprawdźmy, kiedy jest używana.

Czym są badania magnetyczno-proszkowe?

Badanie magnetyczno-proszkowe należy do grupy badań elektromagnetycznych. Bazuje na zjawisku występowania zaburzeń w rozkładzie linii pola magnetycznego powodowanych przez defekty znajdujące się wewnątrz struktur materiału. Ujawnienie anomalii pozwala na lokalizację i ocenę nieciągłości. Procedura badania polega na namagnesowaniu materiału dzięki ulokowaniu go między biegunami silnego magnesu. Jest on pokrywany zawiesiną zawierającą rozdrobnioną substancję ferromagnetyczną. Drobinki proszku będą koncentrowały się w miejscu, gdzie znajdują się nieciągłości, ponieważ zakłócają one oddziaływanie pola. Efekt jest widoczny w momencie, gdy ciecz ulegnie odparowaniu.

Kiedy można korzystać z badania magnetyczno-proszkowego?

Badanie magnetyczno-proszkowe można przeprowadzić na elemencie, który zapewnia możliwość swobodnego rozpłynięcia się cieczy. W grę wchodzą również wyłącznie materiały ferromagnetyczne, a więc żeliwo, staliwo oraz różne gatunki stali, a także stopy, w których występuje nikiel albo kobalt. Badanie MT okazuje się użyteczne zarówno przy wykrywaniu nieciągłości powierzchniowych, jak i podpowierzchniowych. Sprawdza się przy kontroli spawów i odlewów, a także przy poszukiwaniach uszkodzeń zmęczeniowych.