Badania makroskopowe metali

W celu przeprowadzenia badań wybranego materiału nie zawsze zachodzi konieczność korzystania z mechanicznej aparatury o zaawansowanej technologii. Badania makroskopowe metali polegają na określeniu wadliwości wyrobu przy posługiwaniu się tzw. techniką nieuzbrojonego oka przy ewentualnie kilkukrotnym powiększeniu. Jest to badanie niszczące, co oznacza, że badany przedmiot może ulec zniszczeniu lub zachować ślady po przeprowadzonych czynnościach.

Dzięki tej metodzie możemy wykluczyć lub potwierdzić istnienie ubytków na powierzchni metalu, a także ogólnie skontrolować jakość materiału. Korzystamy z tej metody często przed rozpoczęciem bardziej zaawansowanych badań, aby:

• wykryć pęknięcia, rysy, jamy skurczowe i pęcherze na powierzchni wyrobu,
• wykryć zanieczyszczenia m.in. siarką i fosforem, bądź inne skazy powstałe w procesie fabrycznym,
• sprawdzić włóknistość materiału oraz głębokość jego zahartowania.

Badaną próbkę szlifujemy na specjalnej szlifierce lub przecieramy materiał na mokro odpowiednio przystosowanym do tego papierem ściernym. Następnie używamy odczynników adekwatnych do rodzaju sprawdzanego przez nas metalu, płuczemy go w spirytusie i delikatnie osuszamy. Ta niezbyt skomplikowana procedura pozwala nam na oględziny surowca bez wykorzystywania wysokorozwiniętej technologii.