Czym jest PMI? O Pozytywnej Identyfikacji Materiałów

Większość elementów maszyn, urządzeń oraz konstrukcji jest wykonanych ze stopów metali będących mieszankami wielu pierwiastków. Od ich proporcji zależą najważniejsze właściwości użytkowe danego materiału, w tym jego wytrzymałość na różnego typu obciążenia. Ponieważ nie ma możliwości prostego dokonania rozróżnienia, a skutki pomyłki mogą okazać się tragiczne w skutkach, stosuje się analizę składu chemicznego materiałów. Jest to możliwe dzięki wykorzystaniu badań nieniszczących PMI. Przekonajmy się, czym są i sprawdźmy, na jakie sposoby się je realizuje.

Co trzeba wiedzieć o badaniu PMI?

Badanie PMI (Positive Metal Indentification), czyli Pozytywna Identyfikacja Materiałów to zaawansowana procedura dająca możliwość precyzyjnego ustalenia składu chemicznego konkretnego metalu. Badanie PMI jest zaliczane do badań nieniszczących, a zatem metod NDT (Non-Destructive Testing), bo nie wymaga pobierania próbek. Można je wykonać na jeden z dwóch sposobów – za sprawą OES (Optical Emission Spectroscopy), tzn. optycznej spektroskopii emisyjnej albo XRF (X-ray Fluorescence), tj. fluorescencji rentgenowskiej. W przypadku badania XRF do struktury metalu wysyłana jest wiązka promieniowania rentgenowskiego, która sprawia, że atomy pochłaniają część energii, a następnie emitują tzw. promieniowanie wtórne o charakterystyce zależnej od rodzaju pierwiastka. W OES używane jest widmo widzialne i część widma ultrafioletowego, a próbkę podgrzewa się wysokim napięciem np. łukiem elektrycznym, by wyemitowała światło lub linie emisji optycznej.

Co daje badanie PMI?

Skład materiału w badaniach PMI jest ustalany na podstawie wywołanych emisji promieniowania i możliwy za sprawą porównania otrzymanych w ich wyniku widm ze znanymi wzorcami. Cechą tej metody jest wysoki stopień pewności.