Czym jest defektoskopia? Definicja i metody

Materiały wykorzystywane w zastosowaniach przemysłowych muszą charakteryzować się ściśle określonymi parametrami eksploatacyjnymi, ponieważ przesądza to o możliwości uzyskania właściwej odporności na czynniki zewnętrzne, a także poziom bezpieczeństwa podczas użytkowania czy szanse na wystąpienie awarii lub uszkodzeń. Ponieważ kluczowe znaczenie będzie miała ich struktura wewnętrzna oraz wynikające z jej stanu następstwa, stosuje się różne metody sprawdzania cech używanych materiałów, poziomu wykonania niezbędnych czynności obróbkowych czy stopnia zużycia. W tym celu konieczne są procedury pozwalające na wykrywanie ewentualnych defektów czy to w postaci badań niszczących czy badań nieniszczących NDT. Przyjrzyjmy się bliżej ich charakterystykom.

Czym są badania niszczące?

Badania niszczące to metody, które w celu pozyskania informacji na temat wytrzymałości poszczególnych materiałów stosują techniki powodujące ich trwałe uszkodzenie, odkształcenie albo całkowite zniszczenie s elementu lub pobranej próbki. Dzięki nim ustala się wiele istotnych cech fizycznych m.in. odporność na rozciąganie, ściskanie, zginanie, łamanie oraz poziom udarności czy twardości. W ich zakres wchodzą także badania metalograficzne, przy których próbki są sprawdzane metodami makroskopowymi albo mikroskopowymi. Z badań niszczących korzysta się dla ustalenia właściwości surowca, który ma być poddawany obróbce.

Czym są badania nieniszczące?

Badania nieniszczące NDT pozwalają na ustalenie właściwości materiału bez konieczności ingerencji w jego strukturę. Badania NDT będą się więc znakomicie sprawdzać w przypadku istniejących maszyny, urządzeń, konstrukcji albo instalacji, a także materiałów przeznaczonych do obróbki. Są nieocenione przy kontroli jakości gotowych wyrobów i jakości poszczególnych etapów obróbki. Wśród badań NDT wykonywane są m.in. badania wizualne, magnetyczno-proszkowe, penetracyjne, ultradźwiękowe i radiologiczne, a ponadto z użyciem prądów wirowych.